"Ten, kto przestaje być lepszym, przestaje być dobrym." Oliver Cromwell
Bezprzewodowe sieci komputerowe
W ciągu kilku ostatnich lat sieci bezprzewodowe stały się powszechnie używanym i ogólnodostępnym narzędziem, umożliwiającym komunikację użytkownikom komputerów. Temu zjawisku sprzyjają ciągle spadające ceny urządzeń bezprzewodowych. Dzięki nim obecnie już za niewielkie pieniądze, każdy może stworzyć swoją własną bezprzewodową sieć i korzystać ze wszystkich jej zalet (oraz wad). Bezprzewodowe sieci komputerowe towarzyszą nam praktycznie na każdym kroku. Będąc w kawiarni, restauracji, bibliotece czy redakcji gazety z pewnością znajdziemy hotspoty, które umożliwiają nam darmowe korzystanie z Internetu. W centrach handlowych, galeriach czy na ulicach możemy podłączyć się do płatnej sieci bezprzewodowej. Umożliwia ona korzystanie z Internetu po wprowadzeniu odpowiedniego kodu – umieszczony jest najczęściej na kartach prepaid (można je kupić u operatorów sieci lub w kioskach). Sieci bezprzewodowe znajdziemy także w naszych mieszkaniach. Są to łącza firm, które drogą radiową dostarczają Internet na nasze osiedla lub prywatne sieci naszych sąsiadów. Czym jest sieć bezprzewodowa Wi-Fi ? Nazwa Wi-Fi jest rozwijana jako skrót od „Wireless Fidelity”. Wi-Fi określa potocznie zestaw standardów stworzonych do budowy bezprzewodowych sieci komputerowych. Szczególnym zastosowaniem Wi-Fi jest budowanie sieci lokalnych (LAN) opartych na komunikacji radiowej czyli WLAN. Zasięg od kilku do kilkuset metrów i przepustowości sięgającej 108 Mb/s, transmisja na dwóch kanałach jednocześnie. Produkty zgodne z Wi-Fi mają na sobie odpowiednie logo, które świadczy o zdolności do współpracy z innymi produktami tego typu. Logo Wi-Fi jest znakiem handlowym należącym do stowarzyszenia Wi-Fi Alliance. Standardy wykorzystywane do budowy sieci bezprzewodowych Obecnie mamy kilka standardów umożliwiających nam korzystanie z sieci bezprzewodowych. Najpopularniejsze z nich to: - 802.11a, - 802.11b, - 802.11g, - 802.11n. IEEE 802.11: specyfikacja opracowana przez Institute of Electrical and Electronics Enginners (IEEE) na potrzeby sieci bezprzewodowych. IEEE 802.11 określa sposób wzajemnej komunikacji urządzeń bezprzewodowych. IEEE 802.11a: jest to standard sieci bezprzewodowej działającej w paśmie częstotliwości 5 GHz. Sieci w tym standardzie posiadają przepustowość 54 Mb/s. IEEE 802.11b: standard ten jest powszechnie znany pod nazwą Wi-Fi (Wireless Fidelity), działa on w paśmie częstotliwości 2,4 GHz. Sieci w tym standardzie są bardziej popularne od innych standardów. Osiągają one maksymalną szybkość transmisji 11 Mb/s, a ich maksymalny zasięg to 100 m. 802.11b to pierwsza technologia WLAN, która zyskała tak dużą popularność wśród konsumentów. IEEE 802.11g: standard ten pracuje w paśmie 2.4 GHz, jednak w odróżnieniu od 802.11b posiada przepustowość rzędu 54 Mb/s. Wykorzystuje on technologię ODM(Orthogonal Frequency Division Multiplexing). Urządzenia w tym standardzie dzięki takiej samej częstotliwości pracy jak 802.11b mogą współpracować z urządzeniami w tym standardzie. IEEE 802.11n: Obecnie trwają prace nad nowym standardem sieci bezprzewodowych 802.11n. Standard ten będzie miał przepustowość nawet do 600 Mb/s. Ma on wykorzystywać nową technologię MIMO (Multiple Input, Multiple Output) , która wykorzystuje wiele kanałów transmisyjnych do stworzenia jednego połączenia. Prace nad tym standardem powinny zakończyć się w 2008 roku. Porównanie głównych standardów sieci bezprzewodowych: 802.11a - 54 Mb/s, 5 GHz 802.11b - 11 Mb/s, 2.4 GHz 802.11g - 54 Mb/s, 2.4 GHz 802.11n - 100 - 600 Mb/s